Deze keer werpt Monique van der Ven een blik op De Brug. Monique is een gepassioneerd korfbalster, jarenlang actief bij De Korfrakkers. Ze speelde vele seizoenen in het eerste team en veroverde daar diverse titels. Op haar veertigste stopte ze met korfbal. Niet omdat ze het niet meer kon, want ook bij haar afscheidswedstrijd was ze belangrijk, maar omdat het tijd was om het stokje door te geven aan de nieuwe generatie. Maar korfbal helemaal loslaten, dat kon ze niet.

Ze draagt haar passie over aan haar drie dochters en coacht de A1, waarmee ze voor de derde keer Nederlands kampioen werd. Daarnaast coacht en traint ze het tweede team, een talententeam en zit ze in de jeugdcommissie van De Korfrakkers.

Oranje bloed

“De kleur oranje zit in mijn bloed,” zegt Monique lachend. “Vanaf mijn zesde stond ik al op het korfbalveld, samen met mijn zusje Anke. Hoewel ik op mijn vijfentwintigste ook voor het gemengd werd gevraagd, ben ik altijd een Korfrakker gebleven. Het is mijn club en daar kon ik echt niet weg.”

Haar leukste moment uit haar korfbal carrière? Dat vindt ze lastig. “Natuurlijk de finales. De triples: Het winnen van de binnen- en buitenfinale en de bekerfinale. Maar ook het proces, het hele jaar. Wanneer je met een team begint. En de laatste wedstrijd natuurlijk, waar ze een staande ovatie kreeg. 

En hoe gehecht ben je aan de kleur oranje en de naam De Korfrakkers?

“De kleur oranje, die zie je overal bij onze finales. Net als bij het EK, WK of Olympische Spelen; het straalt vrolijkheid uit.” Over de naam valt nog wel te twisten. Ze hebben zelf ooit van De Korfrakkers, de naam DKE proberen te maken. Maar dat bleek toch een heel gedoe te zijn. De naam maakt haar dan ook helemaal niet zoveel uit. “Maar oranje moet blijven, dat hoort bij ons.”

Coachen en verbinden

Voor Monique draait coachen niet alleen om winnen, vooral de groei van haar spelers vindt ze belangrijk. “Het mooiste aan coachen? Je ziet de vooruitgang en het harde werk van de meiden. En aan het einde van het seizoen samen het doel bereiken: de finale spelen. Dat is ontzettend waardevol. Maar ik denk dat het ook wel een verrijking voor jezelf is als je gaat coachen of als je scheidsrechter wordt. Daar leer je ook heel veel van.” 

Waarom iedereen een teamsport zou moeten doen

Sporten is volgens Monique essentieel voor kinderen. “Bij korfbal doe je eigenlijk heel veel. Je springt, je rent, je maakt bewegingen die je anders ook niet maakt. Dus je blijft heel veel fit.” 

Naast dat het gezond is, leer je door een teamsport zoveel meer. “Je leert je verantwoordelijkheid nemen, op tijd komen en doorzetten, maar ook winnen én verliezen. Je team heeft je nodig, dus je leert hoe belangrijk het is om er voor elkaar te zijn.”

Ook het social aspect heeft veel voordelen. De Korfrakkers organiseert veel activiteiten, zoals een bingo-avond en kamp, die het sociale aspect van de club versterken. “Daarnaast word je sociale kring groter en het is makkelijker om mensen te leren kennen, ook buiten het veld. Dat geldt ook voor mijn dochters. Door korfbal hebben ze veel nieuwe vrienden gemaakt, waar ze nu regelmatig mee op stap gaan.”

Verenigingsleven en toekomst van De Brug

Monique kijkt positief naar De Brug. “Het verenigingsleven maakt je sterker. Het is belangrijk dat we elkaar blijven inspireren als het gaat om sport en gezondheid.” Ze benadrukt dat een levendig verenigingsleven bijdraagt aan de leefbaarheid in de regio. 

De kantine ziet ze als een centrale ontmoetingsplek, waar alle drie de clubs samenkomen en elkaar beter leren kennen. Hoewel ze jongens nog niet echt snel ziet gaan korfballen, hoopt ze wel dat ze vanaf de kantine meekijken. “Als iemand korfbalt die het normaal niet speelt, hoor je vaak: ‘Korfbal is toch intensiever dan je denkt.’”